

Er zijn twee typen platformwerk: de crowdsourcing platforms en de outsourcing platforms (Corporaal,
2017). De crowdsourcing platforms maken gebruik van een grote groep niet vooraf gespecificeerde indi-
viduen voor consultancy, innovatie, beleidsvorming of onderzoek. Deze platforms worden vooral ingezet
voor complexe problemen waarbij de oplossingsrichtingen en benodigde skills onbekend zijn. Bijdragen
kunnen worden beloond, maar dit hoeft niet met geld te zijn. Voorbeelden van crowdsourcing platforms
zijn Part-up, Topcoder en Innocentive.
In de discussie over de kansen en implicaties van platformwerk gaat het echter vooral over de
outsourcing platforms. Deze platforms zijn gericht op het een-op-een matchen van vraag en aanbod van
kennis en diensten. Sommigen gaan er daarbij vanuit dat platformwerk vooral over simpele kleine klusjes
gaat, ook wel micro-jobs genoemd (Balaram, Warden &Wallace-Stephens, 2017).
De ABU volgt echter anderen die stellen dat bij online outsourcing een onderscheid gemaakt kan wor-
den tussen platforms die zich richten op micro-jobs en platforms voor freelance opdrachten (Corporaal,
2017; Huws & Joyce, 2016; Dhondt, 2016; CIPD, 2017). Ook zijn er online en offline werkzaamheden.
Offline klussen worden op locatie uitgevoerd. Online opdrachten zijn tijd en plaats ongebonden. Voor-
beelden van outsourcing platforms zijn Freelancer, Upwork, Villamedia, Ask&Task, Werkspot, Helpling,
Temper, Roamler, Croqqer, Foodoora, Deliveroo en Uber.
4
Martijn Arets, internationaal platform expert:
Gebruik de kracht van het collectief
“Ik zie platformwerk niet als iets compleet nieuws. Het
lijkt in de basis op wat de uitzendbranche al jaren doet.
Online platforms zijn in wezen digitale uitzendbureaus, die
de klant aan het roer zetten en matching- en beoordelings-
processen via algoritmes en big data automatiseren. Hier-
door wordt het eenvoudiger en goedkoper om opdrachten
onder grote groepen mensen uit te zetten.
Op dit moment richten veel platforms zich op de consu-
mentenmarkt en de kleinzakelijke markt, op diensten
waar internationaal veel handel in zit en die makkelijk
schaalbaar zijn. Maar het gaat niet alleen
low skilled work
,
ook werk in het hogere segment loopt steeds meer via
platforms. De platformrevolutie zal iedere sector aandoen.
Uitzendorganisaties zullen zich moeten afvragen hoe ze
met behulp van de platformlogica hun eigen processen
kunnen vereenvoudigen, transactiekosten verlagen en
de klantervaring verbeteren. De ABU kan daarbij een be-
langrijke rol spelen, door in te spelen op de kracht van het
collectief en zo bijvoorbeeld algoritmes en standaarden
laten ontwikkelen waar de hele branche van kan profi-
teren. En door zich in te zetten voor een gelijk speelveld.
Veel platforms hebben hun eigen spelregels, die botsen
met onze maatschappelijke regels. Ook op dat vlak is nog
veel werk te doen.”
VRAAG EN AANBOD EEN-OP-EEN MATCHEN
Onze inventarisatie laat zien dat de platforms in vorm en werkwijze volstrekt verschillend kunnen zijn.
De platformvariant die het speelveld van de uitzendbranche het meest beinvloedt, is de variant waarbij
de dienstverlening van het ter beschikking stellen van arbeidskrachten digitaal wordt uitgevoerd en op
papier net anders wordt ingevuld. Dit werk concurreert sterk met uitzenden. Het gaat dan om platforms
(zoals Temper in de horeca) die al dan niet met zelfstandigen vraag en aanbod van arbeid bij elkaar
brengen, zonder dat er op papier sprake is van werkgeverschap van het platform. Wel bemiddeling,
maar op papier is er geen sprake van ter beschikking stellen van arbeid.
Voor de ABU is het zeer de vraag of er bij deze platforms niet sprake is van een uitzendovereenkomst
met alle bijbehorende rechten en plichten. Dergelijke platforms zijn vaak niet meer dan oude wijn in
nieuwe zakken. Gewoon uitzenden dus.
OUDE WIJN IN NIEUWE ZAKKEN