ABU: Algemene Bond Uitzendondernemingen

“Het is onze missie mensen een opstap te bieden”

Interview met Stef Noppers van ESPEQ Vakmansgroep

Of het nu gaat om een korte opfriscursus of een intensief maatwerktraject voor statushouders: ESPEQ denkt in mogelijkheden. Manager Stef Noppers: “Wij vinden het onze maatschappelijke taak om ál het arbeidspotentieel te benutten. Ik wil dat het onze medewerkers goed gaat.”

Jullie zijn zowel opleider als uitzender?

“In 2012 hebben we naast het opleidingsbedrijf, dat al sinds 1984 bestaat, ons uitzendbureau opgericht. Dit was toen noodzakelijk om onze pas afgestudeerde jongeren in de nasleep van de financiële crisis te behouden voor de branche en de bedrijven te voorzien in de behoefte aan flexibiliteit. In 2015 ben ik hier komen werken als manager van de uitzendtak.”

Wat doen jullie precies?

“ESPEQ Bouwopleidingen leidt kandidaten op tot schilder, metselaar, timmerman, houtbewerker of tegelzetter. Deze (BBL-)trajecten bieden we aan van mbo-1 tot en met mbo-4-niveau. ESPEQ Vakmansgroep, onze uitzendtak, biedt (maatwerk)trajecten voor een zeer diverse doelgroep. Het kan zijn dat een kandidaat niet in staat is een volledige mbo-opleiding te doorlopen of juist dat iemand voldoende heeft aan een korte opfriscursus. Het is onze missie om mensen een opstap te bieden, ongeacht de leeftijd, achtergrond of vooropleiding. Door te kijken naar de mogelijkheden en het bieden van maatwerk kunnen we echt het verschil maken. We hebben daarbij de beschikking over een prachtige werkplaats.”

Het moet fijn zijn om als uitzender je ‘eigen’ opleiding in huis te hebben.

“Opleiden is een must. Als je kandidaten wilt aantrekken, dan moet je toegevoegde waarde bieden. Een plek waar mensen zich kunnen ontwikkelen en in zichzelf kunnen investeren. Zo begeleiden we nu een groep van vijf kandidaten, zij-instromers, die we gedurende een jaar opleiden tot montagemedewerker. Ik ben ervan overtuigd dat het bieden van een leerwerktraject onderscheidend werkt in de markt. Daarbij gebruiken we de werkplaats ook om te toetsen wat iemands niveau is en wat de kandidaat zich nog eigen moet maken om met zelfvertrouwen aan de slag te gaan. Soms kan iemand binnen een week aan het werk, soms is het een traject van maanden. Er zitten mensen bij die zonder onze hulp het minder makkelijk redden op de arbeidsmarkt. Door hen een praktijkroute aan te bieden, slagen we er toch in ze te behouden en op te leiden voor het vak. Anderzijds: een vakman die na zijn pensioen nog lekker wil timmeren en via ons netwerk zijn weg vindt, is natuurlijk een cadeautje.”

Hoe ervaren jullie de krapte op de arbeidsmarkt?

“De krapte is echt immens. Vijf jaar geleden hadden we honderd mensen gedetacheerd, nu rond de 25. Op het dieptepunt waren het slechts dertien medewerkers. Het is een mooi compliment als medewerkers worden overgenomen, maar het is dan wel een uitdaging om de kosten beheersbaar te houden.”

Jullie werken ook met statushouders?

“Het opleiden van statushouders vraagt veel, want je hebt dan ook te maken met taalbelemmeringen, culturele verschillen en andere sociale omgangsvormen. Aan al die aspecten besteden wij aandacht in onze trajecten. Zij hebben bovendien vaak een vertekend beeld van de arbeidsmarkt. Aan ons de taak dit beeld als eerste werkgever bij te stellen. Het werken met deze doelgroep kost de nodige energie en creativiteit, maar ik vind dat we er ook voor deze mensen in onze samenleving moeten zijn.”

En wat als mensen voortijdig afhaken?

“Dat gebeurt weleens, helaas. Het is natuurlijk ontzettend jammer als iemand na een opleidingstraject van maanden, inclusief intensieve begeleiding, stopt. In sommige gevallen is het overmacht, maar we kijken eerst naar onszelf om te bepalen hoe we het een volgende keer nog beter kunnen doen. Gelukkig staan er veel mooie voorbeelden tegenover. Het bieden van een (eerste) baan en een plek in de maatschappij is een rol waar we trots op zijn en die we met veel passie vervullen.”

“Het werken met deze doelgroep kost de nodige energie en creativiteit, maar ik vind dat we er ook voor deze mensen in onze samenleving moeten zijn.”

Wat drijft jullie om dit te doen?

“Wij vinden het onze taak om zo veel mogelijk arbeidspotentieel te benutten voor onze opdrachtgevers en om onze kandidaten de best mogelijke toekomst te bieden. Uiteraard moeten we geld verdienen om de continuïteit van onze dienstverlening te borgen en nieuwe (maatwerk)trajecten te ontwikkelen, maar bij ons geen winstuitkeringen of bonussen. We gaan voor kwaliteit en het bieden van continuïteit voor onze opdrachtgevers en werknemers.”

En wat is uw persoonlijke drijfveer?

“Dat vroeg een kandidaat me onlangs ook. Mijn antwoord: ‘Omdat ik hoop dat als ik jou over vijf jaar tegenkom, het dan goed met je gaat en ik daaraan heb mogen bijdragen.’ Dat is waar ik het voor doe! Werk is een belangrijk deel van het leven. Wat wij hier doen, heeft invloed op een groot deel van iemands geluk. Dat vind ik een nobele taak.”

Over welk fenomeen op de arbeidsmarkt maakt u zich zorgen?

“Ik maak mij zorgen over het groeiend aantal zzp’ers, voor wie de afweging om zelfstandige te worden een puur financiële is. Als zzp’er moet je over ondernemend vermogen beschikken en een grote verantwoordelijkheid kunnen dragen. Indien goed georganiseerd, kan dit resulteren in een mooi rendement. Beheers je dat niet, dan wordt het leergeld duur betaald. Er is een groep mensen die beter af is in een loondienstverband, waar ze beter worden beschermd en begeleid.”

En wat stemt u juist positief?

“Positief is dat werken met je handen weer populairder wordt. Er is een omslag, en corona heeft die omslag een extra impuls gegeven. Tijdens de lockdown hebben vele sectoren hun deuren moeten sluiten, maar niet de bouw. Daar ging een belangrijk signaal van uit: de bouw is maatschappelijk belangrijk. Dat geeft status. De bouw doet ertoe, dus jij doet ertoe. Als je nu op een verjaardag zegt dat je timmerman bent, krijg je waardering.”

Gerelateerde artikelen