Regulering van payrolling is goed, als het goede regulering is
‘De Afdeling adviseert de in het voorstel gekozen aanpak, afbakening en vormgeving te heroverwegen’. Dit is in één zin samengevat de conclusie van de Raad van State over de initiatief payrollwet van de linkse partijen. Het staat er in deze niet mis te verstane woorden. Het advies kwam vorige week naar buiten, juist op het moment dat de door het kabinet voorgestelde payrollwet voor internetconsultatie is vrijgegeven.
Laat er geen misverstand over bestaan. De ABU is voorstander van regulering, zoals eerder het geval was met een aparte payroll-cao met een beperkt flexregime en een uitgebreid arrangement gelijk loon voor gelijk werk.
Regulering van payroll is goed, als het goede regulering is. Daar wringt nu net de schoen en daar legt de Raad van State terecht de vinger op. De Raad constateert dat er in de loop der jaren een grote en diffuse variëteit aan vormen van ter beschikking stellen is ontstaan. Een knip aanbrengen tussen uitzenden en payolling luistert dus nauw. De Raad concludeert terecht dat de in het wetsvoorstel gekozen afbakening op basis van het ontbreken van de allocatiefunctie en exclusiviteit bij de opdrachtgever ‘niet geschikt en onvoldoende onderscheidend is’.
Dat is ook steeds de kern van de kritiek van de ABU geweest. Goede regulering van payrolling vereist duidelijke en onderscheidende criteria. Immers er ontstaan twee typen uitzendovereenkomsten met volstrekt verschillende arbeidsvoorwaardenregimes met alle consequenties van dien op de arbeidsmarkt.
Onduidelijke payrollwetgeving leidt tot rechtsonzekerheid bij werkenden, opdrachtgevers en intermediairs in veel driehoeksrelaties. Die zekerheid is broodnodig om de uitzendmarkt goed te kunnen laten functioneren. De in het wetsvoorstel gekozen afbakening is onvoldoende onderscheidend, raakt daarmee veel vormen van uitzending en is dus schadelijk voor de arbeidsmarkt.
Helaas geldt hetzelfde voor payrolling in het Wetsvoorstel arbeidsmarkt in balans (WAB). Dat verscheen daags na het advies van de Raad van State. Voor goede regelgeving zou minister Koolmees het advies van dit wijze college ter harte moeten nemen.
