Gezond verstand
Voor alle arbeidsmarktonderzoekers onder ons was het afgelopen week een hemel op aarde. Het CBS bracht verschillende publicaties naar buiten over de huidige stand van zaken op de Nederlandse arbeidsmarkt. Mij persoonlijk triggerde het feit dat het aantal werknemers met vast werk nu al twee kwartalen op rij sterker groeit dan het aantal flexwerkers. In het tweede kwartaal 2018 was het aantal werknemers met een vaste arbeidsrelatie 159 duizend hoger dan een jaar eerder, wat neerkomt op een groei van 3,1%. Het aantal werknemers met een flexibele arbeidsrelatie nam in een jaar tijd met slechts 3 duizend toe (0,2%).
Voor de FNV gaf het CBS-bericht aanleiding om te melden dat het hun inspanningen waren die het aantal werknemers met een vaste baan heeft doen stijgen. Wij van de ABU zouden op het bericht kunnen reageren door aan te geven dat uitzendwerk een goede opstapfunctie is voor vast werk. Maar is de groei niet gewoon het gevolg van de krapte op de arbeidsmarkt? Iedereen met gezond verstand begrijpt dat in tijden van krapte een van de mogelijkheden om mensen aan je te binden juist het bieden van een vast contract is.
De precieze oorzaak-gevolg van de stijging van het aantal ‘vaste’ werknemers weet je eigenlijk op dit moment niet. Daarvoor is meer onderzoek nodig. Daarom investeren we bij de ABU het nodige in (arbeidsmarkt)onderzoek. Een eerste stap is bijvoorbeeld de samenwerking die we enige tijd geleden met FNV, TNO en CBS zijn aangegaan om de cijfers rondom vast-flex-zelfstandigen via de Flexbarometer op een onafhankelijke manier te ontsluiten.
De tijd zal het leren. Eerst moet de groei doorzetten. Want vergeet niet: het aandeel werknemers met een vaste arbeidsrelatie lag in het tweede kwartaal van 2017 op 60,5% en dat is nu ‘slechts’ gestegen tot 61,0%. Dat zet alles weer in perspectief. De moraal van dit verhaal: bekijk cijfers altijd met gezond verstand.