Ildikó Kalmár van HelloFlex People over de nieuwe cao: “Als branche krijgen we nu een unieke kans”
De invoering van de nieuwe CAO voor Uitzendkrachten per 1 januari 2026 vraagt veel van uitzenders. Maar, zo zegt Ildikó Kalmár van HelloFlex People: “We moeten door die zure appel heen bijten. Dan biedt deze nieuwe cao ons een unieke kans onze toegevoegde waarde als uitzender bloot te leggen.”
Ildikó Kalmár is operationeel directeur van HelloFlex People, dat de backoffice verzorgt voor zo’n 100 uitzendorganisaties. Nu 1 januari 2026 snel nabijkomt, is er veel werk aan de winkel. Zowel HelloFlex People als ‘hun’ uitzenders zijn druk met de voorbereidingen op de nieuwe cao. “We doen nu in 4 maanden iets waar normaal gesproken 1,5 jaar voor staat. Ik merk bij onze uitzenders dat het uitvragen van de arbeidsvoorwaarden bij opdrachtgevers veel tijd kost ondanks de wettelijke verplichting die de opdrachtgevers hiertoe hebben. Maar de grootste uitdaging is: wat betekent die gelijkwaardigheid nu precies? Voor de beloning is dat eenvoudig. Maar hoe zet je al die andere looncomponenten van de inlener goed om naar arbeidsvoorwaarden voor uitzendkrachten? Hoe ga je om met scholingsgeld, premies of reiskostenvergoeding? Daar hebben we ons misschien in verslikt. Maar ik zie dat als een eenmalige investering die we met elkaar moeten maken.”
“Alles mag altijd duurder worden, maar flexibele arbeid moet altijd zo goedkoop mogelijk. Dat is niet oké.”
Ildikó Kalmár, operationeel directeur van HelloFlex People
Kansen
Die investering gaat lonen, zo verwacht Kalmár. “Zelf hebben wij ons bedrijf opnieuw moeten uitvinden. Onze dienstverlening, de automatisering, de controles op gelijkwaardigheid: door de nieuwe cao hebben we alles onder de loep genomen. Ook uitzenders zullen zichzelf opnieuw moeten uitvinden en hun processen moeten aanpassen. Het zoeken naar de juiste kandidaat zal volgend jaar op de tweede plek komen. Want vooraf moet je éérst weten wat de arbeidsvoorwaarden zijn. Het salesgesprek zal 180 graden draaien. De nieuwe cao zal uitzenden ook duurder maken. Dat vraagt dat je als uitzender heel duidelijk je meerwaarde moet laten zien. Dit is het moment om binnen je organisatie op zoek te gaan naar je toegevoegde waarde. Leg die bloot. Ik zie dat echt als een kans. Een kans om je op te stellen als een volwaardige hr-partner voor opdrachtgevers die hen ontzorgt en flexibiliteit geeft, en die uitzendkrachten zekerheid, perspectief en goed werkgeverschap biedt. Nu is het misschien even doorbijten, maar als je deze fase doorkomt, als het je lukt die professionele, volwaardige partner te zijn van je opdrachtgevers: hoe mooi is dat?”
Een volwassen branche
Niet alleen de nieuwe cao, ook de invoering van de Wtta in 2027, is wat Kalmár betreft zeer welkom. “Ik zit al 35 jaar in het uitzendvak. In die tijd zijn al zoveel pogingen gedaan om de branche als een eerlijke sector neer te zetten. Wat dat betreft is het echt een fout geweest om de oude vergunningsplicht in 1998 af te schaffen. Daardoor werd het voor iedereen mogelijk een uitzendbureau te starten. Het is raar als je er over nadenkt: alles mag altijd duurder worden, maar flexibele arbeid moet altijd zo goedkoop mogelijk. Dat is niet oké. Dat zullen ook inleners zich moeten realiseren, want zij willen vaak nog voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Hoe dan ook: de invoering van de nieuwe cao biedt niet alleen uitzenders een kans, maar ook de branche als geheel. De tijd is gekomen om nu eindelijk eens volwassen te worden. Over een halfjaar, als we door die zure appel heen zijn, lachen we weer. Dan hebben we het gefixed.”
Met de komst van de nieuwe CAO voor Uitzendkrachten per 1 januari 2026 verdwijnt de bekende ‘inlenersbeloning’. Daarvoor in de plaats komt het principe van ‘gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden’. Dat betekent dat het totale pakket aan arbeidsvoorwaarden voor uitzendkrachten minstens dezelfde waarde moet hebben als dat van vaste medewerkers.
