ABU: Algemene Bond Uitzendondernemingen

Arbeidsmigranten welkom?

Vindt u dat arbeidsmigranten te vaak in kleine en krottige huisvesting wonen? Zo ja, dan is de ABU het met u eens. De coronacrisis legt pijnlijk bloot hoe groot het huisvestingstekort voor arbeidsmigranten is. In normale tijden is die becijferd op ruim 120.000 gecertificeerde bedden. De mensen die hier achter schuil gaan slapen niet onder de brug. Wel slapen ze te vaak in oude vakantieparken en versleten chalets.

Over de eenvoudige oplossing zijn de kenners het eens: bouwen, bouwen en bouwen. Talrijke marktinitiatieven om oude locaties te vervangen door nieuwe stranden lokaal wegens gebrek aan draagvlak. Hoe normaal we het ook vinden dat arbeidsmigranten onze supermarktschappen, pakketten, fruit en groenten organiseren: voldoende fatsoenlijke bedden geven we er landelijk niet voor terug. Als gemeenten de rode loper uitleggen voor grote distributiecentra, dan ook voor de mensen die er komen werken. Doen gemeenten dat niet, dan is de enige logische conclusie: een dubbele moraal. Gelukkig is veel inspiratie te vinden in wethouders die durven door te pakken.

En toen kwam de coronacrisis. De ABU heeft de veiligheid van uitzendkrachten direct als prioriteit nummer 1 verklaard. Onze leden organiseerden duizenden herplaatsingen naar cruciaal werk; extra vervoer; noodhuisvesting en desinfecteermiddelen. Dakloze arbeidsmigranten zijn door leden aan een nieuw bed en baan geholpen. En de ABU ontwikkelde een Corona veiligheidsprotocol arbeidsmigranten. Het voorlopige resultaat? Afspraken met de Inspectie SZW, FNV, Stichting FairWork en diverse ambassades om bij klachten over leden te bellen met de ABU hebben geleid tot in totaal 17 meldingen. Op bijna 150.000 EU-genoten die door ABU leden aan werk worden geholpen geen slechte score. Al is iedere gegronde klacht er een teveel.

Ook in de coronacrisis is een hartelijk welkom soms ver te zoeken. Waar de Rijksoverheid en het RIVM in de richtlijnen ook arbeidsmigranten in hun huishoudens meetellen, zijn er diverse Veiligheidsregio’s die samenwonende arbeidsmigranten per definitie uitsluiten van een ‘gemeenschappelijk huishouden’. Arbeidsmigranten zouden formeel niet tot een huishouden kunnen behoren, ongeacht de voorwaarden. De ABU stelt voorop: voorwaarden zijn nodig. In coronatijden is het noodzaak om de samenstellingen van huishoudens zoveel als mogelijk ongewijzigd te laten. Dat is waar onze leden, conform protocol, met een registratie in voorzien. Maar arbeidsmigranten per definitie uitsluiten van de feitelijke praktijk dat zij huishoudens delen? En hen ook thuis maandenlang mondkapjes laten dragen? Dat is een miskenning van de arbeidsmigrant.

De waardering voor arbeidsmigranten groeit. Laten we hen dan ook het gevoel geven dat ze welkom zijn. Dat begint met een fatsoenlijk bed. In de uitzend-cao is dat geregeld via het SNF-keurmerk. De vakbonden zeggen daarnaast een eigen slaapkamer voor de arbeidsmigrant te willen vastleggen. Dat klinkt sympathiek, maar met de harde realiteit van een enorm huisvestingstekort betekent dat concreet: tienduizenden mensen op straat zetten.

De ABU pleit voor een alternatief plan dat wij ook hebben gedeeld met het Aanjaagteam Bescherming Arbeidsmigranten van Emile Roemer: leg vast in de wet dat elke arbeidsmigrant recht heeft op minimaal 10 m2 aaneengesloten woonoppervlakte. Het huisvesten van twee personen in kleine toercaravans op een erf past daar niet bij. Kwestie van beschaving.

Gerelateerde artikelen