ABU: Algemene Bond Uitzendondernemingen

Eric Nabuurs, managing director N2 People: "2020 beschouwen we als een verloren jaar"

Eric Nabuurs director N2 People

Hoe gaat het met jullie?

“Het belangrijkste is dat we allemaal gezond zijn. Ikzelf, mijn familie, medewerkers en de uitzendkrachten. Dat is heel wat, want wij werken vanuit Uden, de coronabrandhaard van Nederland. Zakelijk gezien ging het midden maart op hol. Wij zetten arbeidsmigranten onder meer in bij retail en foodklanten. Zij kregen plotseling grote behoefte aan extra medewerkers. Wij belandden in een achtbaan. Toen dacht ik nog: dit komt best goed.”

U spreekt in de verleden tijd.

“Ja. Die eerste weken hadden we het druk, maar toen stabiliseerde de vraag in de food en retail. Ondertussen liep de automotivebranche sterk terug. Monteurs kwamen zonder werk te zitten en opdrachten werden gecanceld. De omzet loopt dit jaar flink terug. De NOW-regeling is super, maar zorgt er hooguit voor dat onze cijfers niet dieprood, maar rood kleuren. 2020 beschouwen we als een verloren jaar. Natuurlijk, dat is vervelend na tien jaar hard werken om een zaak op te bouwen. Maar ik wil niet klagen. Wij zijn gezond, terwijl zoveel mensen kampen met ziekte en sterfgevallen.”

Wat was of is een uitdaging voor u?

“Wij werken met arbeidsmigranten. Een deel van hen zit nu zonder werk. Naar huis kunnen ze niet, omdat er niet meer gevlogen wordt of ze daar niet in quarantaine willen. Wij hebben enkele mensen over kunnen plaatsen naar de agrarische sector. Maar toch is dit in de praktijk niet zo eenvoudig.
Onze monteurs bijvoorbeeld zijn goed opgeleid en verdienen ook goed. Het zijn geen landarbeiders. Dus het animo om prei te gaan planten, is gering.”

 

Onze uitzendkrachten moeten zichzelf veilig kunnen vervoeren en veilig kunnen wonen

 

Welke maatregelen hebben jullie genomen?

“De kantoorbezetting is nu zo’n dertig procent, we werken veelal vanuit huis. Wie nog wel op kantoor zit werkt volgens de RIVM-richtlijnen. Het loopt goed, maar collega’s missen het onderlinge contact.”

Hoe geven jullie nu invulling aan goed werkgeverschap?

“Ik wil ook nu goed blijven zorgen voor onze uitzendkrachten. Ze moeten zichzelf veilig kunnen vervoeren en veilig kunnen wonen. Een deel zit nu zonder werk. Voor hen ben ik nu vooral huisvester. Natuurlijk mogen ze in de woningen blijven. Voor de huizen die wij huren, niet op een bungalowpark overigens, heb ik dertig procent lagere huur bedongen. Dat bedrag komt rechtstreeks ten goede aan de uitzendkrachten. We hebben ze net ook fruitpakketten gestuurd. Het gaat niet zozeer om het fruit, maar om de boodschap: we denken aan jullie. Voor mijn eigen medewerkers geldt, dat ik mijn team bij elkaar wil houden. Ik verleng tijdelijke contracten, ook nu.”

Wat valt u het meeste op in deze tijd?

“Ik was altijd veel in het buitenland, ik reis al tien jaar van hot naar her. Nu ben ik veel meer op kantoor en overleg ik online. En dat gaat verbazingwekkend goed. Als deze crisis voorbij is, ga ik niet meer zoveel reizen. Ik breng ook meer tijd door met het gezin, tuinier veel. Dat zijn de lichtpuntjes van deze crisis.”

Wat is uw grootste uitdaging voor de toekomst?

“Onze omzet weer op peil brengen. Als ondernemers hebben we het geluk dat we zelf het stuur in handen hebben. Ik ben dus best optimistisch. Wel hoop ik binnenkort weer eens wakker te worden zonder direct aan corona te denken. Dat gevoel zal iedereen hebben. Wat dat betreft zijn we verbonden door hetzelfde lot.”

Dit interview stond in het ledenvakblad Reflex mei 2020

Gerelateerde artikelen