'Connect' van USG Restart helpt jongeren die achter dreigen te blijven
Met het programma Connect helpt USG Restart jongeren die tussen wal en schip dreigen te vallen. Met een mix van sport, workshops en inspirerende gastsprekers krijgen ze een flinke duw in de goede richting. Jobcoach Nancy Bennenk is de drijvende kracht achter dit succesvolle programma. “Elk stukje dat wij ze kunnen meegeven, is mooi meegenomen.”
Wat houdt het programma precies in?
“De eerste tien weken volgen de jongeren als groep een programma. Twee keer per week zijn ze intensief samen bezig. Sport is een belangrijk onderdeel. We voetballen op het terrein van Almere City, maar ook padel, squash en bootcamps maken deel uit van het programma. We willen jongeren ook fysiek activeren. Als het lichaam in shape is, heeft de geest daar ook baat bij.”
En verder?
“We geven diverse workshops, waaronder: hoe kies je een vervolgopleiding? Of: hoe organiseer je je financiën? Ook hebben we gastsprekers uitgenodigd, zoals de Nederlands kampioen kickboksen en straatartiest Frankie, die beiden hun droom werkelijkheid hebben gemaakt. Tot slot staan ook bezoeken aan bedrijven en maatschappelijke organisaties, zoals Stichting Aap op het programma.”
En na die tien weken?
“Dan hebben we een één-op-één gesprek en vragen we: ‘Wat wil je? Wil je werken? Leren?’ Elke jongere stelt een concreet doel voor zichzelf. Iemand vroeg bijvoorbeeld om hulp om zijn eigen bedrijfje op te zetten. Een ander wilde zichzelf goed leren presenteren. Er zijn ook jongeren die gewoon geld willen verdienen en zo snel mogelijk aan het werk willen. Voor een enkeling is werk of studie nog iets te hoog gegrepen. Zij kunnen vrijwilligerswerk doen, zodat ze zonder druk toch structuur krijgen en iets kunnen betekenen voor de maatschappij. Vervolgens zoeken we per jongere een buddy die hen het beste kan helpen om in zes weken zijn of haar doel te bereiken. Hierbij is het belangrijk dat er ook een persoonlijke klik is.”
Wat is precies het probleem van deze groep?
“De middelbareschooltijd is belangrijk voor de ontwikkeling van mensen. Je gaat samen stappen, krijgt je eerste bijbaantje, zoekt je grenzen op, vindt uit wat je leuk vindt et cetera. Je beleeft dit alles als het goed is samen met leeftijdsgenoten. Maar die sociale interactie is voor de huidige generatie niet vanzelfsprekend. Door covid hebben zij echt een stuk gemist. Ook de inflatie en de sterke opkomst van social media spelen een rol; veel gebeurt nu online. Ik zie dat veel jongeren vastlopen en ook vrij eenzaam zijn geworden. Het is best een harde tijd om jong te zijn, ook omdat er geen woning te krijgen is. Het proeven aan verantwoordelijkheden, het leren zelfstandiger te worden, het is weggevallen.”
“Ik zie dat veel jongeren vastlopen en ook vrij eenzaam zijn geworden. Het is best een harde tijd om jong te zijn, ook omdat er geen woning te krijgen is.”
– Nancy Bennenk
Hoe kwamen jullie erbij om specifiek voor deze groep een programma op te zetten?
“RGF – onze moedermaatschappij – heeft een foundation opgericht om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt te helpen. Per land is gevraagd: wat is jullie initiatief? Wij hebben hier goed over nagedacht. We kunnen (ex-)gedetineerden helpen, of andere mensen die moeite hebben de weg op de arbeidsmarkt te helpen. Maar, zo was de gedachte: waarom beginnen we niet bij de basis? En dat zijn jongeren.”
Winst was geen doel bij dit project?
“Absoluut niet. Het project wordt gefinancierd vanuit de foundation. Sommigen zijn via ons aan het werk gegaan, maar dat is geen must. Werk is sowieso geen must: wat we willen, is jongeren weer op de rit krijgen, activeren.”
In hoeverre is dat gelukt?
“In dit pilotproject hebben we drie van de vijftien jongeren goed op de rit kunnen krijgen; althans, dat is wat we weten, omdat we daar nog steeds contact mee hebben. Er zijn ook deelnemers die het programma niet volledig hebben afgemaakt, omdat ze al eerder het gevoel hadden klaar te zijn. Ik denk dat ook zij geholpen zijn. Elk stukje dat we ze hebben kunnen meegeven, is pure winst.”
“Elke jongere die we weer op de rit krijgen is pure winst.”
Geef eens een mooi voorbeeld?
“Er was een kandidaat, met zijn negentien jaar de Benjamin van onze groep, die zei: ‘Ik ben niet sociaal en houd niet van groepen. En ik vind het moeilijk om vroeg af te spreken’. Na drie keer niet te zijn komen opdagen, hebben wij hem toch zover gekregen de vierde keer wel te komen. Hij ontpopte zich tot de gangmaker van de groep! En met zijn buddy had hij ook een geweldige klik: ze zijn samen gaan sporten. Hij is ‘aan’ gaan staan. Hij had geen diploma en wilde ook absoluut niet terug naar school. Hij wilde vooral snel zelf geld gaan verdienen en stond open om alles aan te pakken. Hij is vuilnisman geworden. Er was ook een meisje dat geen huis had. Zij woonde in een opvangtehuis. Aan een woning konden wij haar ook niet helpen, maar we hebben haar wel een duwtje in de goede richting kunnen geven. Haar buddy heeft de sociale kaart van Almere met haar doorgenomen. Ze weet nu waar ze terecht kan voor subsidie, scholing, hoe ze zich kan inschrijven voor een woning, et cetera.”
Wat is voor dit project een valkuil gebleken?
“We hebben ongelooflijk veel moeite moeten doen om deelnemers te vinden. Dat had ik niet verwacht. Ik dacht juist dat we zouden moeten gaan screenen. Deze groep is heel moeilijk te benaderen. We hebben door heel Almere geflyerd, voorlichting gegeven bij de gemeente en stichtingen, geadverteerd op social media, we hebben zelfs een reclameblok gehad bij Almere City. ‘Wat doen we fout?’ vroegen we jeugdwerkers, waarom krijgen we geen grip op deze groep? Maar die hadden het antwoord ook niet. Uiteindelijk dacht ik: ik moet de opvoeders hebben. Een krantenadvertentie gericht op ouders heeft geholpen. Zij zijn in staat om hun kind een duwtje in de goede richting te geven en uit hun comfortzone te trekken.”
En nu? De pilot is afgelopen?
“Maar het programma blijft bestaan. Gemeentes tonen interesse. Er zijn nu al twee gemeentes waar het programma loopt. De kracht van Connect ten opzichte van andere programma’s, is het buddy-systeem. Bovendien beschikken we vanuit USG Restart natuurlijk over een groot netwerk. Aan de zijlijn blijf ik dit programma coördineren en ben ik beschikbaar als ervaringsdeskundige en vraagbaak.”
Wat is jouw persoonlijke drive?
“Ik heb veel affiniteit met deze doelgroep, en studeer voor jongerencoach. Ik ben nu tweeëneenhalf jaar bij USG Restart, maar ook in mijn vorige baan – in de zorg – werkte ik met jongeren. Ik runde een lunchroom waar jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt werkten bij wijze van dagbesteding. Vaak hoorde ik: ‘Deze mensen kunnen geen diploma halen.’ Dat moet je tegen mij niet zeggen. Ik heb ervoor gezorgd dat het een aantal van hen wél lukte. En toen enkele jongeren vanuit de dagbesteding een vaste baan kregen, heb ik echt zitten huilen. Het maakte me trots dat ‘we’ dat bereikt hadden, terwijl niemand dacht dat het mogelijk was. Het is prachtig om te zien hoe deze jongeren op hun plek zijn beland. Daar kan ik alleen maar heel gelukkig van worden. Hier bij USG Restart kan ik daarop verder borduren.”
Maatwerk
Justice Lilienthal (22) had allerlei baantjes maar wist niet goed wat hij nu echt wilde. Het Connect-programma van RGF Staffing hielp hem met een mix van sport, inspiratie en een persoonlijke buddy werken aan zijn doelen. Met succes.
WIE
“Na het VMBO heb ik van alles gedaan. Ik ben koerier geweest, heb eventjes ICT gestudeerd, de muziekacademie afgerond, toen weer koerier, et cetera. Uiteindelijk zat ik werkloos thuis. Ik wist gewoon niet goed wat ik wilde.”
WAT
“Toen kwam ik in contact met het Connect-programma van RGF Staffing. Dat helpt jongeren in zestien weken hun kracht en passie ontdekken. We volgden workshops, bezochten maatschappelijke organisaties en je werkt met een buddy aan persoonlijke doelen. Ook sportten we veel. Ik ging me weer goed voelen. De belangrijkste les? Ik ben perfectionistisch en wil altijd direct van 0 naar 100. Ik heb geleerd dat ik mijn doel ook met kleine stapjes kan bereiken.”
EN NU?
“Nu werk ik in een callcenter. Dat wilde ik graag. Sales had altijd al mijn interesse. Het was ver buiten mijn comfortzone in het begin. Om zomaar mensen te gaan bellen; vroeger had ik dat niet gedurfd. Nu zie ik elk belletje als een nieuwe challenge.”
DROOM?
“Over tien jaar wil ik geld genoeg hebben om te stoppen met werken en een huisje in het bos te kopen. Omringd door natuur en dieren. In alle rust mijn eigen ding doen en zelfvoorzienend leven. En de beste versie van mezelf zijn.”
