Over doorgeschoten flexibilisering
Een paar maanden geleden hoorde ik haar op de radio: Elske Doets, eigenaar en directeur van Doets Reizen. Gespecialiseerd in reizen naar Amerika en Canada. Ik werd getroffen door haar scherpe mening over het klimaatakkoord en een van de maatregelen die het kabinet wil treffen: de vliegtaks van 7 euro. Een lachertje, volgens Doets: bij lange na niet voldoende om het verschil te kunnen maken.
Recent in de media. Pieter Elbers, topman van KLM: geniet, maar vlieg met mate. Twee mensen uit de reiswereld die het verschil willen gaan maken. Die in plaats van te kijken naar wat ze hadden en hebben, kijken naar wat de samenleving vraagt en wat er mogelijk is om een probleem op te lossen. En die een uitspraak doen die haaks staat op wat je van ze zou verwachten.
Wat hebben de reiswereld en de arbeidsmarkt met elkaar gemeen? Veel. In beide branches is er iets flink doorgeschoten: in de reiswereld de belasting van het milieu door onder andere het vliegverkeer. Op de arbeidsmarkt de flexibilisering. Met alle effecten van dien. Mensen die tegen wil en dank zzp’er zijn. Uitbuiting en onderbetaling. Uitzendkrachten die zich met korte contracten door hun werkzame leven banen terwijl ze graag vastigheid willen.
Ik hoor u denken: en dat zegt de voorzitter van de ABU? Ja! Want ook de voorzitter van de ABU is niet doof voor geluiden uit de samenleving. En ook de voorzitter van de ABU vindt dat ongereguleerde flex te ver is doorgeschoten. Daar moeten we iets aan doen.
Te beginnen bij onszelf.
Ik ben dan ook heel blij met de nieuwe CAO voor Uitzendkrachten. Een nieuwe cao die regelt dat uitzendkrachten meer werk- en inkomenszekerheid krijgen. Een cao die zorgt voor ‘gelijk loon voor gelijk werk’. Een cao die ervoor zorgt dat uitzenders hun verantwoordelijkheid nemen richting uitzendkrachten. Een mooie stap vooruit.
Verbeter de wereld. Begin bij jezelf. Dat moeten Elske Doets en Pieter Elbers hebben gedacht. Ik sluit me van harte bij hen aan.
