Arbeidsmigratie

Wat vindt de ABU?

De ABU vindt dat arbeidsmigranten een gelijkwaardig loon, werkzekerheid en goede huisvesting verdienen en wil dat gemeenten en provincies zorgen voor meer huisvesting.

Voorstellen uit de acht verkiezingsprogramma’s

	Arbeidsmigranten waar structureel behoefte aan is, worden geselecteerd op basis van een puntensysteem voor bijvoorbeeld opleidingsniveau, taalkennis, werkervaring en structurele behoefte. Er komen wettelijke eisen aan de kwaliteit van huisvesting voor arbeidsmigranten en aan de voorwaarden waaronder de werkgever dit zelf mag organiseren, in plaats van de bestaande convenanten. Het Rijk kan zo nodig gemeenten verplichten om voor extra (tijdelijke) woonruimte te zorgen.
	Er komen concrete migratiedoelstellingen die rekening houden met de spankracht van de samenleving en de gewenste omvang van de bevolkingsgroei. De fiscale prikkels die ervoor zorgen dat het aantrekkelijker is om arbeidsmigranten hierheen te halen dan Nederlandse werknemers in dienst te nemen, worden geschrapt.
	In de EU komen pilots waarbij arbeidsmigranten een tijdelijk visum krijgen. De overheid helpt werkgevers bij het aannemen van tijdelijke arbeidsmigranten en bij het bieden van onderdak, scholing en terugkeer.
	Uitzendbureaus mogen niet langer grensoverschrijdend detacheren. Met een Europees verbod op premieshoppen en aanpassing van fiscale regels wordt sociale dumping tegengegaan. Er komt een verplichting tot certificering van de huisvesting. Arbeidsmigranten krijgen een tijdelijk huurcontract. Bedrijfstakken waar regelmatig misstanden bij arbeidsmigranten plaatsvinden kunnen worden verplicht om allen te werken met mensen die direct in dienst zijn.
	De koppeling van contracten voor werk, huisvesting en vervoer wordt verboden. Gemeenten waar arbeidsmigranten werken, hebben de verantwoordelijkheid om voor goede huisvesting te zorgen. Provincies zien daarop toe.
	De huisvesting van arbeidsmigranten wordt gereguleerd. Er wordt een einde gemaakt aan de dubbele pet van werkgever en huisbaas Er worden (tijdelijke) werkvergunningen ingevoerd.
	Uitzendbureaus en werkgevers mogen niet langer loon inhouden voor bijvoorbeeld huisvesting. Er komt een jaarlijks richtgetal voor arbeidsmigratie, op basis van gerichte arbeidsmarktanalyses. Om arbeidsmigratie beter te kunnen richten op sectoren waar echt tekorten zijn, wordt bevorderd dat het systeem van tewerkstellingsvergunningen ook toegepast kan worden op werknemers uit EU-landen. Er komt een wettelijke verplichting voor werkgevers om bij te dragen aan toegang tot taallessen voor arbeidsmigranten. In de woonvisie van gemeenten en provincies moet het huisvesten van arbeidsmigranten een betere plek krijgen. Er worden landelijke prestatieafspraken met woningcorporaties gemaakt en er komen betere afspraken over de voorwaarden waaraan huisvesting van tijdelijke werkers moet voldoen.
	Met het invoeren van tewerkstellingsvergunningen wordt de instroom van Polen, Bulgaren en Roemenen beperkt.